Interview met een militair
Wanneer bent u begonnen in het leger?
Ik ben in novenber 1997 opgekomen als onderofficier aan de Koninklijke Miliaire School in Weert.
Bent u een keer gewond geraakt, en zo ja hoe dan?
Nee, gelukkig niet
Vond u het soms spannend, en zo ja waarom dan?
Ja zeker wel, vooral tijdens mijn uitzendingen naar Afganistan en Irak is het regelmatig spannend geweest. Omdat je weet dat er altijd iets kan gebeuren, bijvoorbeeld dat mensen op je schieten of een berm bom. toch ben je als je in het gebied bent niet altijd daar mee bezig.
Heeft een keer een dode gezien?
Ja maar gelukkig niet een van m'n naaste collega's.
Met welk wapen vocht u meestal?
Zowiezo vochten wij niet heel erg, maar waren we er meer om de vrede te bewaren. Het is wel zo dat dit af en toe mis ging en dat mensen het toch op ons hadden voorzien, maar meestal ging het goed. Wij hadden zelf verschillende wapens, een persoonlijk wapen Diamaco, ik had ook een pistool Glock, daarnaast hadden we nog mitrailleurs en raketten.
In welk land vocht u meestal?
Gevochten nergens, maar voor vredesmissies in Bosnie, Irak en Afghanistan geweest.
Welke positie had u?
Ik was eerst groepscommandant van een gevechtsgroep van de Luchtmobiele Brigade. Later opvolgend pelotonscommandant van dezelfde eenheid.
Wat voor eten at u?
Meestal heel goed eten uit een goede keuken. In Afghanistan hadden we Duitse koks, dat was niet zo lekker. Soms at je ook een noodrantsoen, best lekker hoor: crackers, mentos, kauwgum, een mars zit er allemaal in! Lekker he!
Hoe lang heeft u in het leger gezeten?
In totaal 11 jaar.
Heeft u een keer in een tank gereden?
Ja.
Waarom bent u in het leger gegaan?
In het begin denk ik vooral voor het avontuur. Maar later besefte ik ook echt dat ik in verschillende landen mocht bijdragen aan vrede en mensen daardoor kon helpen.
Heeft u wel eens dode-kist van een kameraad gedragen?
Nee gelukkig niet.
Wanneer bent u voor het eerst opgeroepen?
11 november 1997 heb ik mezelf vrijwillig aangemeld als beroepsmilitair.